درحالی که اکثر ما هنگامی که همه چیز خوب پیش می رود از امتیاز گرفتن ابراز مسرت می کنیم اما تنها تعداد معدودی از ما وقتی که اشتباهی رخ می دهد تقصیر را می پذیریم.
تحقیقات جدید انجام شده دانشمندان را به کشف این موضوع رسانده است که چرا ما تقصیر پذیر نیستیم.
کارشناسان به این نتیجه رسیده اند که ما به جای آنکه بگوییم انسان شرمندگی خود را پنهان کرده باید بگوییم که وی نسبت به نتایج اقدمات خود در پیامد منفی کمتر آگاهی دارد.
براساس نتایج این تحقیق، برای مغز ما قائل شدن نسبت اقداماتمان با یک نتیجه نامطلوب و منفی مدتی زمان می برد و درک ما از چنین رویدادهایی بسیار دوردست هستند. این تحقیق توضیح می دهد که چرا ما اغلب به سختی نتیجه اعمال خود را می پذیریم.
پاتریک هگارد از موسسه علوم عصب شناختی دانشگاه کالج لندن به عنوان نویسنده اصلی این تحقیق گفت: نتایج پژوهشهای ما نشان می دهد که مسئولیت پذیری انسانها نسبت به نتایج منفی کمتر از نتایج مثبت است. علت این امر نیز توجیه کردن کاری که انجام داده ایم نیست.
در مجموعه آزمایشهای انجام شده از شرکت کنندگان خواسته شد تا یک کلید را فشار دهند. پس از آن یک صدا به گوش می رسید که یا عدم رضایت، ممتنع و یا رضایت بود، پس از آن از شرکت کنندگان خواسته شد که زمان بین عمل و زمانی که صدا را شنیده اند تخمین بزنند.
محققان به این نتیجه رسیدند که افراد سطوح مختلفی از مسئولیت پذیری را در رابطه با نتایج عملکرد خود تجربه می کنند. آنها همچنین اظهار داشتند که وقتی عملکرد این شرکت کنندگان دارای یک پیامد بد بود آنها در تشخیص آن کند تر و آهسته تر عمل می کردند.
محققان اظهار داشتند که مغز ما بسیار نگران جایزه به عنوان نتایچ خوب است و این نتایج خوب و مطلوب کلیدی برای بقا تلقی می شوند.
این درحالی است که آنها هشدار دادند که اگرچه درک ما نسبت به نتیجه منفی عملکرد خود دارای تأخیر است اما این امر توجیهی برای انجام عمل و یا اقدام منفی و غیر مطلوب نیست.
تاریخ : سه شنبه 92/7/23 | 2:0 صبح | نویسنده : | نظرات ()